Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

corcovear

Participio

corcoveado

Gerundio

corcoveando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

corcoveo
corcoveas / corcoveás
corcovea
corcoveamos
corcoveáis / corcovean
corcovean

Futuro simple o Futuro

corcovearé
corcovearás
corcoveará
corcovearemos
corcovearéis / corcovearán
corcovearán

Presente

corcovee
corcovees
corcovee
corcoveemos
corcoveéis / corcoveen
corcoveen

Pretérito imperfecto o Copretérito

corcoveaba
corcoveabas
corcoveaba
corcoveábamos
corcoveabais / corcoveaban
corcoveaban

Condicional simple o Pospretérito

corcovearía
corcovearías
corcovearía
corcovearíamos
corcovearíais / corcovearían
corcovearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

corcoveara o corcovease
corcovearas o corcoveases
corcoveara o corcovease
corcoveáramos o corcoveásemos
corcovearais o corcoveaseis / corcovearan o corcoveasen
corcovearan o corcoveasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

corcoveé
corcoveaste
corcoveó
corcoveamos
corcoveasteis / corcovearon
corcovearon

Futuro simple o Futuro

corcoveare
corcoveares
corcoveare
corcoveáremos
corcoveareis / corcovearen
corcovearen

IMPERATIVO
corcovea (tú) / corcoveá (vos)
corcovead (vosotros) / corcoveen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE