Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

encorozar

Participio

encorozado

Gerundio

encorozando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

encorozo
encorozas / encorozás
encoroza
encorozamos
encorozáis / encorozan
encorozan

Futuro simple o Futuro

encorozaré
encorozarás
encorozará
encorozaremos
encorozaréis / encorozarán
encorozarán

Presente

encoroce
encoroces
encoroce
encorocemos
encorocéis / encorocen
encorocen

Pretérito imperfecto o Copretérito

encorozaba
encorozabas
encorozaba
encorozábamos
encorozabais / encorozaban
encorozaban

Condicional simple o Pospretérito

encorozaría
encorozarías
encorozaría
encorozaríamos
encorozaríais / encorozarían
encorozarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

encorozara o encorozase
encorozaras o encorozases
encorozara o encorozase
encorozáramos o encorozásemos
encorozarais o encorozaseis / encorozaran o encorozasen
encorozaran o encorozasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

encorocé
encorozaste
encorozó
encorozamos
encorozasteis / encorozaron
encorozaron

Futuro simple o Futuro

encorozare
encorozares
encorozare
encorozáremos
encorozareis / encorozaren
encorozaren

IMPERATIVO
encoroza (tú) / encorozá (vos)
encorozad (vosotros) / encorocen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE