Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

garramar

Participio

garramado

Gerundio

garramando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

garramo
garramas / garramás
garrama
garramamos
garramáis / garraman
garraman

Futuro simple o Futuro

garramaré
garramarás
garramará
garramaremos
garramaréis / garramarán
garramarán

Presente

garrame
garrames
garrame
garramemos
garraméis / garramen
garramen

Pretérito imperfecto o Copretérito

garramaba
garramabas
garramaba
garramábamos
garramabais / garramaban
garramaban

Condicional simple o Pospretérito

garramaría
garramarías
garramaría
garramaríamos
garramaríais / garramarían
garramarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

garramara o garramase
garramaras o garramases
garramara o garramase
garramáramos o garramásemos
garramarais o garramaseis / garramaran o garramasen
garramaran o garramasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

garramé
garramaste
garramó
garramamos
garramasteis / garramaron
garramaron

Futuro simple o Futuro

garramare
garramares
garramare
garramáremos
garramareis / garramaren
garramaren

IMPERATIVO
garrama (tú) / garramá (vos)
garramad (vosotros) / garramen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE