Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

avenar

Participio

avenado

Gerundio

avenando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aveno
avenas / avenás
avena
avenamos
avenáis / avenan
avenan

Futuro simple o Futuro

avenaré
avenarás
avenará
avenaremos
avenaréis / avenarán
avenarán

Presente

avene
avenes
avene
avenemos
avenéis / avenen
avenen

Pretérito imperfecto o Copretérito

avenaba
avenabas
avenaba
avenábamos
avenabais / avenaban
avenaban

Condicional simple o Pospretérito

avenaría
avenarías
avenaría
avenaríamos
avenaríais / avenarían
avenarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

avenara o avenase
avenaras o avenases
avenara o avenase
avenáramos o avenásemos
avenarais o avenaseis / avenaran o avenasen
avenaran o avenasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

avené
avenaste
avenó
avenamos
avenasteis / avenaron
avenaron

Futuro simple o Futuro

avenare
avenares
avenare
avenáremos
avenareis / avenaren
avenaren

IMPERATIVO
avena (tú) / avená (vos)
avenad (vosotros) / avenen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE