Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

bosticar

Participio

bosticado

Gerundio

bosticando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

bostico
bosticas / bosticás
bostica
bosticamos
bosticáis / bostican
bostican

Futuro simple o Futuro

bosticaré
bosticarás
bosticará
bosticaremos
bosticaréis / bosticarán
bosticarán

Presente

bostique
bostiques
bostique
bostiquemos
bostiquéis / bostiquen
bostiquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

bosticaba
bosticabas
bosticaba
bosticábamos
bosticabais / bosticaban
bosticaban

Condicional simple o Pospretérito

bosticaría
bosticarías
bosticaría
bosticaríamos
bosticaríais / bosticarían
bosticarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

bosticara o bosticase
bosticaras o bosticases
bosticara o bosticase
bosticáramos o bosticásemos
bosticarais o bosticaseis / bosticaran o bosticasen
bosticaran o bosticasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

bostiqué
bosticaste
bosticó
bosticamos
bosticasteis / bosticaron
bosticaron

Futuro simple o Futuro

bosticare
bosticares
bosticare
bosticáremos
bosticareis / bosticaren
bosticaren

IMPERATIVO
bostica (tú) / bosticá (vos)
bosticad (vosotros) / bostiquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE