Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apurruñar

Participio

apurruñado

Gerundio

apurruñando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

apurruño
apurruñas / apurruñás
apurruña
apurruñamos
apurruñáis / apurruñan
apurruñan

Futuro simple o Futuro

apurruñaré
apurruñarás
apurruñará
apurruñaremos
apurruñaréis / apurruñarán
apurruñarán

Presente

apurruñe
apurruñes
apurruñe
apurruñemos
apurruñéis / apurruñen
apurruñen

Pretérito imperfecto o Copretérito

apurruñaba
apurruñabas
apurruñaba
apurruñábamos
apurruñabais / apurruñaban
apurruñaban

Condicional simple o Pospretérito

apurruñaría
apurruñarías
apurruñaría
apurruñaríamos
apurruñaríais / apurruñarían
apurruñarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

apurruñara o apurruñase
apurruñaras o apurruñases
apurruñara o apurruñase
apurruñáramos o apurruñásemos
apurruñarais o apurruñaseis / apurruñaran o apurruñasen
apurruñaran o apurruñasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

apurruñé
apurruñaste
apurruñó
apurruñamos
apurruñasteis / apurruñaron
apurruñaron

Futuro simple o Futuro

apurruñare
apurruñares
apurruñare
apurruñáremos
apurruñareis / apurruñaren
apurruñaren

IMPERATIVO
apurruña (tú) / apurruñá (vos)
apurruñad (vosotros) / apurruñen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE