Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aparar

Participio

aparado

Gerundio

aparando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aparo
aparas / aparás
apara
aparamos
aparáis / aparan
aparan

Futuro simple o Futuro

apararé
apararás
aparará
apararemos
apararéis / apararán
apararán

Presente

apare
apares
apare
aparemos
aparéis / aparen
aparen

Pretérito imperfecto o Copretérito

aparaba
aparabas
aparaba
aparábamos
aparabais / aparaban
aparaban

Condicional simple o Pospretérito

apararía
apararías
apararía
apararíamos
apararíais / apararían
apararían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aparara o aparase
apararas o aparases
aparara o aparase
aparáramos o aparásemos
apararais o aparaseis / apararan o aparasen
apararan o aparasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aparé
aparaste
aparó
aparamos
aparasteis / apararon
apararon

Futuro simple o Futuro

aparare
aparares
aparare
aparáremos
aparareis / apararen
apararen

IMPERATIVO
apara (tú) / apará (vos)
aparad (vosotros) / aparen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE