Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cangallar

Participio

cangallado

Gerundio

cangallando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cangallo
cangallas / cangallás
cangalla
cangallamos
cangalláis / cangallan
cangallan

Futuro simple o Futuro

cangallaré
cangallarás
cangallará
cangallaremos
cangallaréis / cangallarán
cangallarán

Presente

cangalle
cangalles
cangalle
cangallemos
cangalléis / cangallen
cangallen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cangallaba
cangallabas
cangallaba
cangallábamos
cangallabais / cangallaban
cangallaban

Condicional simple o Pospretérito

cangallaría
cangallarías
cangallaría
cangallaríamos
cangallaríais / cangallarían
cangallarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cangallara o cangallase
cangallaras o cangallases
cangallara o cangallase
cangalláramos o cangallásemos
cangallarais o cangallaseis / cangallaran o cangallasen
cangallaran o cangallasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cangallé
cangallaste
cangalló
cangallamos
cangallasteis / cangallaron
cangallaron

Futuro simple o Futuro

cangallare
cangallares
cangallare
cangalláremos
cangallareis / cangallaren
cangallaren

IMPERATIVO
cangalla (tú) / cangallá (vos)
cangallad (vosotros) / cangallen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE