Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

oprobiar

Participio

oprobiado

Gerundio

oprobiando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

oprobio
oprobias / oprobiás
oprobia
oprobiamos
oprobiáis / oprobian
oprobian

Futuro simple o Futuro

oprobiaré
oprobiarás
oprobiará
oprobiaremos
oprobiaréis / oprobiarán
oprobiarán

Presente

oprobie
oprobies
oprobie
oprobiemos
oprobiéis / oprobien
oprobien

Pretérito imperfecto o Copretérito

oprobiaba
oprobiabas
oprobiaba
oprobiábamos
oprobiabais / oprobiaban
oprobiaban

Condicional simple o Pospretérito

oprobiaría
oprobiarías
oprobiaría
oprobiaríamos
oprobiaríais / oprobiarían
oprobiarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

oprobiara u oprobiase
oprobiaras u oprobiases
oprobiara u oprobiase
oprobiáramos u oprobiásemos
oprobiarais u oprobiaseis / oprobiaran u oprobiasen
oprobiaran u oprobiasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

oprobié
oprobiaste
oprobió
oprobiamos
oprobiasteis / oprobiaron
oprobiaron

Futuro simple o Futuro

oprobiare
oprobiares
oprobiare
oprobiáremos
oprobiareis / oprobiaren
oprobiaren

IMPERATIVO
oprobia (tú) / oprobiá (vos)
oprobiad (vosotros) / oprobien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE