Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

entrepunzar

Participio

entrepunzado

Gerundio

entrepunzando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

entrepunzo
entrepunzas / entrepunzás
entrepunza
entrepunzamos
entrepunzáis / entrepunzan
entrepunzan

Futuro simple o Futuro

entrepunzaré
entrepunzarás
entrepunzará
entrepunzaremos
entrepunzaréis / entrepunzarán
entrepunzarán

Presente

entrepunce
entrepunces
entrepunce
entrepuncemos
entrepuncéis / entrepuncen
entrepuncen

Pretérito imperfecto o Copretérito

entrepunzaba
entrepunzabas
entrepunzaba
entrepunzábamos
entrepunzabais / entrepunzaban
entrepunzaban

Condicional simple o Pospretérito

entrepunzaría
entrepunzarías
entrepunzaría
entrepunzaríamos
entrepunzaríais / entrepunzarían
entrepunzarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

entrepunzara o entrepunzase
entrepunzaras o entrepunzases
entrepunzara o entrepunzase
entrepunzáramos o entrepunzásemos
entrepunzarais o entrepunzaseis / entrepunzaran o entrepunzasen
entrepunzaran o entrepunzasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

entrepuncé
entrepunzaste
entrepunzó
entrepunzamos
entrepunzasteis / entrepunzaron
entrepunzaron

Futuro simple o Futuro

entrepunzare
entrepunzares
entrepunzare
entrepunzáremos
entrepunzareis / entrepunzaren
entrepunzaren

IMPERATIVO
entrepunza (tú) / entrepunzá (vos)
entrepunzad (vosotros) / entrepuncen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE