Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

adrezarse

Participio

adrezado

Gerundio

adrezándome, adrezándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me adrezo
te adrezas / te adrezás
se adreza
nos adrezamos
os adrezáis / se adrezan
se adrezan

Futuro simple o Futuro

me adrezaré
te adrezarás
se adrezará
nos adrezaremos
os adrezaréis / se adrezarán
se adrezarán

Presente

me adrece
te adreces
se adrece
nos adrecemos
os adrecéis / se adrecen
se adrecen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me adrezaba
te adrezabas
se adrezaba
nos adrezábamos
os adrezabais / se adrezaban
se adrezaban

Condicional simple o Pospretérito

me adrezaría
te adrezarías
se adrezaría
nos adrezaríamos
os adrezaríais / se adrezarían
se adrezarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me adrezara o me adrezase
te adrezaras o te adrezases
se adrezara o se adrezase
nos adrezáramos o nos adrezásemos
os adrezarais u os adrezaseis / se adrezaran o se adrezasen
se adrezaran o se adrezasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me adrecé
te adrezaste
se adrezó
nos adrezamos
os adrezasteis / se adrezaron
se adrezaron

Futuro simple o Futuro

me adrezare
te adrezares
se adrezare
nos adrezáremos
os adrezareis / se adrezaren
se adrezaren

IMPERATIVO
adrézate (tú) / adrezate (vos)
adrezaos (vosotros) / adrécense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE