Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desratizar

Participio

desratizado

Gerundio

desratizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desratizo
desratizas / desratizás
desratiza
desratizamos
desratizáis / desratizan
desratizan

Futuro simple o Futuro

desratizaré
desratizarás
desratizará
desratizaremos
desratizaréis / desratizarán
desratizarán

Presente

desratice
desratices
desratice
desraticemos
desraticéis / desraticen
desraticen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desratizaba
desratizabas
desratizaba
desratizábamos
desratizabais / desratizaban
desratizaban

Condicional simple o Pospretérito

desratizaría
desratizarías
desratizaría
desratizaríamos
desratizaríais / desratizarían
desratizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desratizara o desratizase
desratizaras o desratizases
desratizara o desratizase
desratizáramos o desratizásemos
desratizarais o desratizaseis / desratizaran o desratizasen
desratizaran o desratizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desraticé
desratizaste
desratizó
desratizamos
desratizasteis / desratizaron
desratizaron

Futuro simple o Futuro

desratizare
desratizares
desratizare
desratizáremos
desratizareis / desratizaren
desratizaren

IMPERATIVO
desratiza (tú) / desratizá (vos)
desratizad (vosotros) / desraticen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE