Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acorcharse

Participio

acorchado

Gerundio

acorchándome, acorchándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me acorcho
te acorchas / te acorchás
se acorcha
nos acorchamos
os acorcháis / se acorchan
se acorchan

Futuro simple o Futuro

me acorcharé
te acorcharás
se acorchará
nos acorcharemos
os acorcharéis / se acorcharán
se acorcharán

Presente

me acorche
te acorches
se acorche
nos acorchemos
os acorchéis / se acorchen
se acorchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me acorchaba
te acorchabas
se acorchaba
nos acorchábamos
os acorchabais / se acorchaban
se acorchaban

Condicional simple o Pospretérito

me acorcharía
te acorcharías
se acorcharía
nos acorcharíamos
os acorcharíais / se acorcharían
se acorcharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me acorchara o me acorchase
te acorcharas o te acorchases
se acorchara o se acorchase
nos acorcháramos o nos acorchásemos
os acorcharais u os acorchaseis / se acorcharan o se acorchasen
se acorcharan o se acorchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me acorché
te acorchaste
se acorchó
nos acorchamos
os acorchasteis / se acorcharon
se acorcharon

Futuro simple o Futuro

me acorchare
te acorchares
se acorchare
nos acorcháremos
os acorchareis / se acorcharen
se acorcharen

IMPERATIVO
acórchate (tú) / acorchate (vos)
acorchaos (vosotros) / acórchense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE