Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

carroñar

Participio

carroñado

Gerundio

carroñando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

carroño
carroñas / carroñás
carroña
carroñamos
carroñáis / carroñan
carroñan

Futuro simple o Futuro

carroñaré
carroñarás
carroñará
carroñaremos
carroñaréis / carroñarán
carroñarán

Presente

carroñe
carroñes
carroñe
carroñemos
carroñéis / carroñen
carroñen

Pretérito imperfecto o Copretérito

carroñaba
carroñabas
carroñaba
carroñábamos
carroñabais / carroñaban
carroñaban

Condicional simple o Pospretérito

carroñaría
carroñarías
carroñaría
carroñaríamos
carroñaríais / carroñarían
carroñarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

carroñara o carroñase
carroñaras o carroñases
carroñara o carroñase
carroñáramos o carroñásemos
carroñarais o carroñaseis / carroñaran o carroñasen
carroñaran o carroñasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

carroñé
carroñaste
carroñó
carroñamos
carroñasteis / carroñaron
carroñaron

Futuro simple o Futuro

carroñare
carroñares
carroñare
carroñáremos
carroñareis / carroñaren
carroñaren

IMPERATIVO
carroña (tú) / carroñá (vos)
carroñad (vosotros) / carroñen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE