Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

exentar

Participio

exentado

Gerundio

exentando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

exento
exentas / exentás
exenta
exentamos
exentáis / exentan
exentan

Futuro simple o Futuro

exentaré
exentarás
exentará
exentaremos
exentaréis / exentarán
exentarán

Presente

exente
exentes
exente
exentemos
exentéis / exenten
exenten

Pretérito imperfecto o Copretérito

exentaba
exentabas
exentaba
exentábamos
exentabais / exentaban
exentaban

Condicional simple o Pospretérito

exentaría
exentarías
exentaría
exentaríamos
exentaríais / exentarían
exentarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

exentara o exentase
exentaras o exentases
exentara o exentase
exentáramos o exentásemos
exentarais o exentaseis / exentaran o exentasen
exentaran o exentasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

exenté
exentaste
exentó
exentamos
exentasteis / exentaron
exentaron

Futuro simple o Futuro

exentare
exentares
exentare
exentáremos
exentareis / exentaren
exentaren

IMPERATIVO
exenta (tú) / exentá (vos)
exentad (vosotros) / exenten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE