Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

calumniar

Participio

calumniado

Gerundio

calumniando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

calumnio
calumnias / calumniás
calumnia
calumniamos
calumniáis / calumnian
calumnian

Futuro simple o Futuro

calumniaré
calumniarás
calumniará
calumniaremos
calumniaréis / calumniarán
calumniarán

Presente

calumnie
calumnies
calumnie
calumniemos
calumniéis / calumnien
calumnien

Pretérito imperfecto o Copretérito

calumniaba
calumniabas
calumniaba
calumniábamos
calumniabais / calumniaban
calumniaban

Condicional simple o Pospretérito

calumniaría
calumniarías
calumniaría
calumniaríamos
calumniaríais / calumniarían
calumniarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

calumniara o calumniase
calumniaras o calumniases
calumniara o calumniase
calumniáramos o calumniásemos
calumniarais o calumniaseis / calumniaran o calumniasen
calumniaran o calumniasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

calumnié
calumniaste
calumnió
calumniamos
calumniasteis / calumniaron
calumniaron

Futuro simple o Futuro

calumniare
calumniares
calumniare
calumniáremos
calumniareis / calumniaren
calumniaren

IMPERATIVO
calumnia (tú) / calumniá (vos)
calumniad (vosotros) / calumnien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE