Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

moralizar

Participio

moralizado

Gerundio

moralizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

moralizo
moralizas / moralizás
moraliza
moralizamos
moralizáis / moralizan
moralizan

Futuro simple o Futuro

moralizaré
moralizarás
moralizará
moralizaremos
moralizaréis / moralizarán
moralizarán

Presente

moralice
moralices
moralice
moralicemos
moralicéis / moralicen
moralicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

moralizaba
moralizabas
moralizaba
moralizábamos
moralizabais / moralizaban
moralizaban

Condicional simple o Pospretérito

moralizaría
moralizarías
moralizaría
moralizaríamos
moralizaríais / moralizarían
moralizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

moralizara o moralizase
moralizaras o moralizases
moralizara o moralizase
moralizáramos o moralizásemos
moralizarais o moralizaseis / moralizaran o moralizasen
moralizaran o moralizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

moralicé
moralizaste
moralizó
moralizamos
moralizasteis / moralizaron
moralizaron

Futuro simple o Futuro

moralizare
moralizares
moralizare
moralizáremos
moralizareis / moralizaren
moralizaren

IMPERATIVO
moraliza (tú) / moralizá (vos)
moralizad (vosotros) / moralicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE