Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

toponear

Participio

toponeado

Gerundio

toponeando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

toponeo
toponeas / toponeás
toponea
toponeamos
toponeáis / toponean
toponean

Futuro simple o Futuro

toponearé
toponearás
toponeará
toponearemos
toponearéis / toponearán
toponearán

Presente

toponee
toponees
toponee
toponeemos
toponeéis / toponeen
toponeen

Pretérito imperfecto o Copretérito

toponeaba
toponeabas
toponeaba
toponeábamos
toponeabais / toponeaban
toponeaban

Condicional simple o Pospretérito

toponearía
toponearías
toponearía
toponearíamos
toponearíais / toponearían
toponearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

toponeara o toponease
toponearas o toponeases
toponeara o toponease
toponeáramos o toponeásemos
toponearais o toponeaseis / toponearan o toponeasen
toponearan o toponeasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

toponeé
toponeaste
toponeó
toponeamos
toponeasteis / toponearon
toponearon

Futuro simple o Futuro

toponeare
toponeares
toponeare
toponeáremos
toponeareis / toponearen
toponearen

IMPERATIVO
toponea (tú) / toponeá (vos)
toponead (vosotros) / toponeen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE