Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sincopar

Participio

sincopado

Gerundio

sincopando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sincopo
sincopas / sincopás
sincopa
sincopamos
sincopáis / sincopan
sincopan

Futuro simple o Futuro

sincoparé
sincoparás
sincopará
sincoparemos
sincoparéis / sincoparán
sincoparán

Presente

sincope
sincopes
sincope
sincopemos
sincopéis / sincopen
sincopen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sincopaba
sincopabas
sincopaba
sincopábamos
sincopabais / sincopaban
sincopaban

Condicional simple o Pospretérito

sincoparía
sincoparías
sincoparía
sincoparíamos
sincoparíais / sincoparían
sincoparían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sincopara o sincopase
sincoparas o sincopases
sincopara o sincopase
sincopáramos o sincopásemos
sincoparais o sincopaseis / sincoparan o sincopasen
sincoparan o sincopasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sincopé
sincopaste
sincopó
sincopamos
sincopasteis / sincoparon
sincoparon

Futuro simple o Futuro

sincopare
sincopares
sincopare
sincopáremos
sincopareis / sincoparen
sincoparen

IMPERATIVO
sincopa (tú) / sincopá (vos)
sincopad (vosotros) / sincopen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE