Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

paralizar

Participio

paralizado

Gerundio

paralizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

paralizo
paralizas / paralizás
paraliza
paralizamos
paralizáis / paralizan
paralizan

Futuro simple o Futuro

paralizaré
paralizarás
paralizará
paralizaremos
paralizaréis / paralizarán
paralizarán

Presente

paralice
paralices
paralice
paralicemos
paralicéis / paralicen
paralicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

paralizaba
paralizabas
paralizaba
paralizábamos
paralizabais / paralizaban
paralizaban

Condicional simple o Pospretérito

paralizaría
paralizarías
paralizaría
paralizaríamos
paralizaríais / paralizarían
paralizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

paralizara o paralizase
paralizaras o paralizases
paralizara o paralizase
paralizáramos o paralizásemos
paralizarais o paralizaseis / paralizaran o paralizasen
paralizaran o paralizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

paralicé
paralizaste
paralizó
paralizamos
paralizasteis / paralizaron
paralizaron

Futuro simple o Futuro

paralizare
paralizares
paralizare
paralizáremos
paralizareis / paralizaren
paralizaren

IMPERATIVO
paraliza (tú) / paralizá (vos)
paralizad (vosotros) / paralicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE