Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

asondar

Participio

asondado

Gerundio

asondando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

asondo
asondas / asondás
asonda
asondamos
asondáis / asondan
asondan

Futuro simple o Futuro

asondaré
asondarás
asondará
asondaremos
asondaréis / asondarán
asondarán

Presente

asonde
asondes
asonde
asondemos
asondéis / asonden
asonden

Pretérito imperfecto o Copretérito

asondaba
asondabas
asondaba
asondábamos
asondabais / asondaban
asondaban

Condicional simple o Pospretérito

asondaría
asondarías
asondaría
asondaríamos
asondaríais / asondarían
asondarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

asondara o asondase
asondaras o asondases
asondara o asondase
asondáramos o asondásemos
asondarais o asondaseis / asondaran o asondasen
asondaran o asondasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

asondé
asondaste
asondó
asondamos
asondasteis / asondaron
asondaron

Futuro simple o Futuro

asondare
asondares
asondare
asondáremos
asondareis / asondaren
asondaren

IMPERATIVO
asonda (tú) / asondá (vos)
asondad (vosotros) / asonden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE