Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

entrencar

Participio

entrencado

Gerundio

entrencando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

entrenco
entrencas / entrencás
entrenca
entrencamos
entrencáis / entrencan
entrencan

Futuro simple o Futuro

entrencaré
entrencarás
entrencará
entrencaremos
entrencaréis / entrencarán
entrencarán

Presente

entrenque
entrenques
entrenque
entrenquemos
entrenquéis / entrenquen
entrenquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

entrencaba
entrencabas
entrencaba
entrencábamos
entrencabais / entrencaban
entrencaban

Condicional simple o Pospretérito

entrencaría
entrencarías
entrencaría
entrencaríamos
entrencaríais / entrencarían
entrencarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

entrencara o entrencase
entrencaras o entrencases
entrencara o entrencase
entrencáramos o entrencásemos
entrencarais o entrencaseis / entrencaran o entrencasen
entrencaran o entrencasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

entrenqué
entrencaste
entrencó
entrencamos
entrencasteis / entrencaron
entrencaron

Futuro simple o Futuro

entrencare
entrencares
entrencare
entrencáremos
entrencareis / entrencaren
entrencaren

IMPERATIVO
entrenca (tú) / entrencá (vos)
entrencad (vosotros) / entrenquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE