Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

disfumar

Participio

disfumado

Gerundio

disfumando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

disfumo
disfumas / disfumás
disfuma
disfumamos
disfumáis / disfuman
disfuman

Futuro simple o Futuro

disfumaré
disfumarás
disfumará
disfumaremos
disfumaréis / disfumarán
disfumarán

Presente

disfume
disfumes
disfume
disfumemos
disfuméis / disfumen
disfumen

Pretérito imperfecto o Copretérito

disfumaba
disfumabas
disfumaba
disfumábamos
disfumabais / disfumaban
disfumaban

Condicional simple o Pospretérito

disfumaría
disfumarías
disfumaría
disfumaríamos
disfumaríais / disfumarían
disfumarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

disfumara o disfumase
disfumaras o disfumases
disfumara o disfumase
disfumáramos o disfumásemos
disfumarais o disfumaseis / disfumaran o disfumasen
disfumaran o disfumasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

disfumé
disfumaste
disfumó
disfumamos
disfumasteis / disfumaron
disfumaron

Futuro simple o Futuro

disfumare
disfumares
disfumare
disfumáremos
disfumareis / disfumaren
disfumaren

IMPERATIVO
disfuma (tú) / disfumá (vos)
disfumad (vosotros) / disfumen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE