Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

carambolear

Participio

caramboleado

Gerundio

caramboleando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

caramboleo
caramboleas / caramboleás
carambolea
caramboleamos
caramboleáis / carambolean
carambolean

Futuro simple o Futuro

carambolearé
carambolearás
caramboleará
carambolearemos
carambolearéis / carambolearán
carambolearán

Presente

carambolee
carambolees
carambolee
caramboleemos
caramboleéis / caramboleen
caramboleen

Pretérito imperfecto o Copretérito

caramboleaba
caramboleabas
caramboleaba
caramboleábamos
caramboleabais / caramboleaban
caramboleaban

Condicional simple o Pospretérito

carambolearía
carambolearías
carambolearía
carambolearíamos
carambolearíais / carambolearían
carambolearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

caramboleara o carambolease
carambolearas o caramboleases
caramboleara o carambolease
caramboleáramos o caramboleásemos
carambolearais o caramboleaseis / carambolearan o caramboleasen
carambolearan o caramboleasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

caramboleé
caramboleaste
caramboleó
caramboleamos
caramboleasteis / carambolearon
carambolearon

Futuro simple o Futuro

caramboleare
caramboleares
caramboleare
caramboleáremos
caramboleareis / carambolearen
carambolearen

IMPERATIVO
carambolea (tú) / caramboleá (vos)
carambolead (vosotros) / caramboleen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE