Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

incubar

Participio

incubado

Gerundio

incubando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

incubo
incubas / incubás
incuba
incubamos
incubáis / incuban
incuban

Futuro simple o Futuro

incubaré
incubarás
incubará
incubaremos
incubaréis / incubarán
incubarán

Presente

incube
incubes
incube
incubemos
incubéis / incuben
incuben

Pretérito imperfecto o Copretérito

incubaba
incubabas
incubaba
incubábamos
incubabais / incubaban
incubaban

Condicional simple o Pospretérito

incubaría
incubarías
incubaría
incubaríamos
incubaríais / incubarían
incubarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

incubara o incubase
incubaras o incubases
incubara o incubase
incubáramos o incubásemos
incubarais o incubaseis / incubaran o incubasen
incubaran o incubasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

incubé
incubaste
incubó
incubamos
incubasteis / incubaron
incubaron

Futuro simple o Futuro

incubare
incubares
incubare
incubáremos
incubareis / incubaren
incubaren

IMPERATIVO
incuba (tú) / incubá (vos)
incubad (vosotros) / incuben (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE