Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cabruñar

Participio

cabruñado

Gerundio

cabruñando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cabruño
cabruñas / cabruñás
cabruña
cabruñamos
cabruñáis / cabruñan
cabruñan

Futuro simple o Futuro

cabruñaré
cabruñarás
cabruñará
cabruñaremos
cabruñaréis / cabruñarán
cabruñarán

Presente

cabruñe
cabruñes
cabruñe
cabruñemos
cabruñéis / cabruñen
cabruñen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cabruñaba
cabruñabas
cabruñaba
cabruñábamos
cabruñabais / cabruñaban
cabruñaban

Condicional simple o Pospretérito

cabruñaría
cabruñarías
cabruñaría
cabruñaríamos
cabruñaríais / cabruñarían
cabruñarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cabruñara o cabruñase
cabruñaras o cabruñases
cabruñara o cabruñase
cabruñáramos o cabruñásemos
cabruñarais o cabruñaseis / cabruñaran o cabruñasen
cabruñaran o cabruñasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cabruñé
cabruñaste
cabruñó
cabruñamos
cabruñasteis / cabruñaron
cabruñaron

Futuro simple o Futuro

cabruñare
cabruñares
cabruñare
cabruñáremos
cabruñareis / cabruñaren
cabruñaren

IMPERATIVO
cabruña (tú) / cabruñá (vos)
cabruñad (vosotros) / cabruñen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE