Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desafear

Participio

desafeado

Gerundio

desafeando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desafeo
desafeas / desafeás
desafea
desafeamos
desafeáis / desafean
desafean

Futuro simple o Futuro

desafearé
desafearás
desafeará
desafearemos
desafearéis / desafearán
desafearán

Presente

desafee
desafees
desafee
desafeemos
desafeéis / desafeen
desafeen

Pretérito imperfecto o Copretérito

desafeaba
desafeabas
desafeaba
desafeábamos
desafeabais / desafeaban
desafeaban

Condicional simple o Pospretérito

desafearía
desafearías
desafearía
desafearíamos
desafearíais / desafearían
desafearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desafeara o desafease
desafearas o desafeases
desafeara o desafease
desafeáramos o desafeásemos
desafearais o desafeaseis / desafearan o desafeasen
desafearan o desafeasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desafeé
desafeaste
desafeó
desafeamos
desafeasteis / desafearon
desafearon

Futuro simple o Futuro

desafeare
desafeares
desafeare
desafeáremos
desafeareis / desafearen
desafearen

IMPERATIVO
desafea (tú) / desafeá (vos)
desafead (vosotros) / desafeen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE