Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acornar

Participio

acornado

Gerundio

acornando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

acuerno
acuernas / acornás
acuerna
acornamos
acornáis / acuernan
acuernan

Futuro simple o Futuro

acornaré
acornarás
acornará
acornaremos
acornaréis / acornarán
acornarán

Presente

acuerne
acuernes
acuerne
acornemos
acornéis / acuernen
acuernen

Pretérito imperfecto o Copretérito

acornaba
acornabas
acornaba
acornábamos
acornabais / acornaban
acornaban

Condicional simple o Pospretérito

acornaría
acornarías
acornaría
acornaríamos
acornaríais / acornarían
acornarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

acornara o acornase
acornaras o acornases
acornara o acornase
acornáramos o acornásemos
acornarais o acornaseis / acornaran o acornasen
acornaran o acornasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

acorné
acornaste
acornó
acornamos
acornasteis / acornaron
acornaron

Futuro simple o Futuro

acornare
acornares
acornare
acornáremos
acornareis / acornaren
acornaren

IMPERATIVO
acuerna (tú) / acorná (vos)
acornad (vosotros) / acuernen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE