Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

almiarar

Participio

almiarado

Gerundio

almiarando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

almiaro
almiaras / almiarás
almiara
almiaramos
almiaráis / almiaran
almiaran

Futuro simple o Futuro

almiararé
almiararás
almiarará
almiararemos
almiararéis / almiararán
almiararán

Presente

almiare
almiares
almiare
almiaremos
almiaréis / almiaren
almiaren

Pretérito imperfecto o Copretérito

almiaraba
almiarabas
almiaraba
almiarábamos
almiarabais / almiaraban
almiaraban

Condicional simple o Pospretérito

almiararía
almiararías
almiararía
almiararíamos
almiararíais / almiararían
almiararían

Pretérito imperfecto o Pretérito

almiarara o almiarase
almiararas o almiarases
almiarara o almiarase
almiaráramos o almiarásemos
almiararais o almiaraseis / almiararan o almiarasen
almiararan o almiarasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

almiaré
almiaraste
almiaró
almiaramos
almiarasteis / almiararon
almiararon

Futuro simple o Futuro

almiarare
almiarares
almiarare
almiaráremos
almiarareis / almiararen
almiararen

IMPERATIVO
almiara (tú) / almiará (vos)
almiarad (vosotros) / almiaren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE