Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

entarquinar

Participio

entarquinado

Gerundio

entarquinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

entarquino
entarquinas / entarquinás
entarquina
entarquinamos
entarquináis / entarquinan
entarquinan

Futuro simple o Futuro

entarquinaré
entarquinarás
entarquinará
entarquinaremos
entarquinaréis / entarquinarán
entarquinarán

Presente

entarquine
entarquines
entarquine
entarquinemos
entarquinéis / entarquinen
entarquinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

entarquinaba
entarquinabas
entarquinaba
entarquinábamos
entarquinabais / entarquinaban
entarquinaban

Condicional simple o Pospretérito

entarquinaría
entarquinarías
entarquinaría
entarquinaríamos
entarquinaríais / entarquinarían
entarquinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

entarquinara o entarquinase
entarquinaras o entarquinases
entarquinara o entarquinase
entarquináramos o entarquinásemos
entarquinarais o entarquinaseis / entarquinaran o entarquinasen
entarquinaran o entarquinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

entarquiné
entarquinaste
entarquinó
entarquinamos
entarquinasteis / entarquinaron
entarquinaron

Futuro simple o Futuro

entarquinare
entarquinares
entarquinare
entarquináremos
entarquinareis / entarquinaren
entarquinaren

IMPERATIVO
entarquina (tú) / entarquiná (vos)
entarquinad (vosotros) / entarquinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE