Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

romanear

Participio

romaneado

Gerundio

romaneando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

romaneo
romaneas / romaneás
romanea
romaneamos
romaneáis / romanean
romanean

Futuro simple o Futuro

romanearé
romanearás
romaneará
romanearemos
romanearéis / romanearán
romanearán

Presente

romanee
romanees
romanee
romaneemos
romaneéis / romaneen
romaneen

Pretérito imperfecto o Copretérito

romaneaba
romaneabas
romaneaba
romaneábamos
romaneabais / romaneaban
romaneaban

Condicional simple o Pospretérito

romanearía
romanearías
romanearía
romanearíamos
romanearíais / romanearían
romanearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

romaneara o romanease
romanearas o romaneases
romaneara o romanease
romaneáramos o romaneásemos
romanearais o romaneaseis / romanearan o romaneasen
romanearan o romaneasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

romaneé
romaneaste
romaneó
romaneamos
romaneasteis / romanearon
romanearon

Futuro simple o Futuro

romaneare
romaneares
romaneare
romaneáremos
romaneareis / romanearen
romanearen

IMPERATIVO
romanea (tú) / romaneá (vos)
romanead (vosotros) / romaneen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE