Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

corcovar

Participio

corcovado

Gerundio

corcovando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

corcovo
corcovas / corcovás
corcova
corcovamos
corcováis / corcovan
corcovan

Futuro simple o Futuro

corcovaré
corcovarás
corcovará
corcovaremos
corcovaréis / corcovarán
corcovarán

Presente

corcove
corcoves
corcove
corcovemos
corcovéis / corcoven
corcoven

Pretérito imperfecto o Copretérito

corcovaba
corcovabas
corcovaba
corcovábamos
corcovabais / corcovaban
corcovaban

Condicional simple o Pospretérito

corcovaría
corcovarías
corcovaría
corcovaríamos
corcovaríais / corcovarían
corcovarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

corcovara o corcovase
corcovaras o corcovases
corcovara o corcovase
corcováramos o corcovásemos
corcovarais o corcovaseis / corcovaran o corcovasen
corcovaran o corcovasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

corcové
corcovaste
corcovó
corcovamos
corcovasteis / corcovaron
corcovaron

Futuro simple o Futuro

corcovare
corcovares
corcovare
corcováremos
corcovareis / corcovaren
corcovaren

IMPERATIVO
corcova (tú) / corcová (vos)
corcovad (vosotros) / corcoven (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE