Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

unificar

Participio

unificado

Gerundio

unificando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

unifico
unificas / unificás
unifica
unificamos
unificáis / unifican
unifican

Futuro simple o Futuro

unificaré
unificarás
unificará
unificaremos
unificaréis / unificarán
unificarán

Presente

unifique
unifiques
unifique
unifiquemos
unifiquéis / unifiquen
unifiquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

unificaba
unificabas
unificaba
unificábamos
unificabais / unificaban
unificaban

Condicional simple o Pospretérito

unificaría
unificarías
unificaría
unificaríamos
unificaríais / unificarían
unificarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

unificara o unificase
unificaras o unificases
unificara o unificase
unificáramos o unificásemos
unificarais o unificaseis / unificaran o unificasen
unificaran o unificasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

unifiqué
unificaste
unificó
unificamos
unificasteis / unificaron
unificaron

Futuro simple o Futuro

unificare
unificares
unificare
unificáremos
unificareis / unificaren
unificaren

IMPERATIVO
unifica (tú) / unificá (vos)
unificad (vosotros) / unifiquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE