Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

destaconar

Participio

destaconado

Gerundio

destaconando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

destacono
destaconas / destaconás
destacona
destaconamos
destaconáis / destaconan
destaconan

Futuro simple o Futuro

destaconaré
destaconarás
destaconará
destaconaremos
destaconaréis / destaconarán
destaconarán

Presente

destacone
destacones
destacone
destaconemos
destaconéis / destaconen
destaconen

Pretérito imperfecto o Copretérito

destaconaba
destaconabas
destaconaba
destaconábamos
destaconabais / destaconaban
destaconaban

Condicional simple o Pospretérito

destaconaría
destaconarías
destaconaría
destaconaríamos
destaconaríais / destaconarían
destaconarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

destaconara o destaconase
destaconaras o destaconases
destaconara o destaconase
destaconáramos o destaconásemos
destaconarais o destaconaseis / destaconaran o destaconasen
destaconaran o destaconasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

destaconé
destaconaste
destaconó
destaconamos
destaconasteis / destaconaron
destaconaron

Futuro simple o Futuro

destaconare
destaconares
destaconare
destaconáremos
destaconareis / destaconaren
destaconaren

IMPERATIVO
destacona (tú) / destaconá (vos)
destaconad (vosotros) / destaconen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE