Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

justiciar

Participio

justiciado

Gerundio

justiciando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

justicio
justicias / justiciás
justicia
justiciamos
justiciáis / justician
justician

Futuro simple o Futuro

justiciaré
justiciarás
justiciará
justiciaremos
justiciaréis / justiciarán
justiciarán

Presente

justicie
justicies
justicie
justiciemos
justiciéis / justicien
justicien

Pretérito imperfecto o Copretérito

justiciaba
justiciabas
justiciaba
justiciábamos
justiciabais / justiciaban
justiciaban

Condicional simple o Pospretérito

justiciaría
justiciarías
justiciaría
justiciaríamos
justiciaríais / justiciarían
justiciarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

justiciara o justiciase
justiciaras o justiciases
justiciara o justiciase
justiciáramos o justiciásemos
justiciarais o justiciaseis / justiciaran o justiciasen
justiciaran o justiciasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

justicié
justiciaste
justició
justiciamos
justiciasteis / justiciaron
justiciaron

Futuro simple o Futuro

justiciare
justiciares
justiciare
justiciáremos
justiciareis / justiciaren
justiciaren

IMPERATIVO
justicia (tú) / justiciá (vos)
justiciad (vosotros) / justicien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE