Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

jurungar

Participio

jurungado

Gerundio

jurungando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

jurungo
jurungas / jurungás
jurunga
jurungamos
jurungáis / jurungan
jurungan

Futuro simple o Futuro

jurungaré
jurungarás
jurungará
jurungaremos
jurungaréis / jurungarán
jurungarán

Presente

jurungue
jurungues
jurungue
jurunguemos
jurunguéis / jurunguen
jurunguen

Pretérito imperfecto o Copretérito

jurungaba
jurungabas
jurungaba
jurungábamos
jurungabais / jurungaban
jurungaban

Condicional simple o Pospretérito

jurungaría
jurungarías
jurungaría
jurungaríamos
jurungaríais / jurungarían
jurungarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

jurungara o jurungase
jurungaras o jurungases
jurungara o jurungase
jurungáramos o jurungásemos
jurungarais o jurungaseis / jurungaran o jurungasen
jurungaran o jurungasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

jurungué
jurungaste
jurungó
jurungamos
jurungasteis / jurungaron
jurungaron

Futuro simple o Futuro

jurungare
jurungares
jurungare
jurungáremos
jurungareis / jurungaren
jurungaren

IMPERATIVO
jurunga (tú) / jurungá (vos)
jurungad (vosotros) / jurunguen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE