Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

bolinear

Participio

bolineado

Gerundio

bolineando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

bolineo
bolineas / bolineás
bolinea
bolineamos
bolineáis / bolinean
bolinean

Futuro simple o Futuro

bolinearé
bolinearás
bolineará
bolinearemos
bolinearéis / bolinearán
bolinearán

Presente

bolinee
bolinees
bolinee
bolineemos
bolineéis / bolineen
bolineen

Pretérito imperfecto o Copretérito

bolineaba
bolineabas
bolineaba
bolineábamos
bolineabais / bolineaban
bolineaban

Condicional simple o Pospretérito

bolinearía
bolinearías
bolinearía
bolinearíamos
bolinearíais / bolinearían
bolinearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

bolineara o bolinease
bolinearas o bolineases
bolineara o bolinease
bolineáramos o bolineásemos
bolinearais o bolineaseis / bolinearan o bolineasen
bolinearan o bolineasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

bolineé
bolineaste
bolineó
bolineamos
bolineasteis / bolinearon
bolinearon

Futuro simple o Futuro

bolineare
bolineares
bolineare
bolineáremos
bolineareis / bolinearen
bolinearen

IMPERATIVO
bolinea (tú) / bolineá (vos)
bolinead (vosotros) / bolineen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE