Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

rusentar

Participio

rusentado

Gerundio

rusentando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

rusento
rusentas / rusentás
rusenta
rusentamos
rusentáis / rusentan
rusentan

Futuro simple o Futuro

rusentaré
rusentarás
rusentará
rusentaremos
rusentaréis / rusentarán
rusentarán

Presente

rusente
rusentes
rusente
rusentemos
rusentéis / rusenten
rusenten

Pretérito imperfecto o Copretérito

rusentaba
rusentabas
rusentaba
rusentábamos
rusentabais / rusentaban
rusentaban

Condicional simple o Pospretérito

rusentaría
rusentarías
rusentaría
rusentaríamos
rusentaríais / rusentarían
rusentarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

rusentara o rusentase
rusentaras o rusentases
rusentara o rusentase
rusentáramos o rusentásemos
rusentarais o rusentaseis / rusentaran o rusentasen
rusentaran o rusentasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

rusenté
rusentaste
rusentó
rusentamos
rusentasteis / rusentaron
rusentaron

Futuro simple o Futuro

rusentare
rusentares
rusentare
rusentáremos
rusentareis / rusentaren
rusentaren

IMPERATIVO
rusenta (tú) / rusentá (vos)
rusentad (vosotros) / rusenten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE