Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

consolidar

Participio

consolidado

Gerundio

consolidando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

consolido
consolidas / consolidás
consolida
consolidamos
consolidáis / consolidan
consolidan

Futuro simple o Futuro

consolidaré
consolidarás
consolidará
consolidaremos
consolidaréis / consolidarán
consolidarán

Presente

consolide
consolides
consolide
consolidemos
consolidéis / consoliden
consoliden

Pretérito imperfecto o Copretérito

consolidaba
consolidabas
consolidaba
consolidábamos
consolidabais / consolidaban
consolidaban

Condicional simple o Pospretérito

consolidaría
consolidarías
consolidaría
consolidaríamos
consolidaríais / consolidarían
consolidarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

consolidara o consolidase
consolidaras o consolidases
consolidara o consolidase
consolidáramos o consolidásemos
consolidarais o consolidaseis / consolidaran o consolidasen
consolidaran o consolidasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

consolidé
consolidaste
consolidó
consolidamos
consolidasteis / consolidaron
consolidaron

Futuro simple o Futuro

consolidare
consolidares
consolidare
consolidáremos
consolidareis / consolidaren
consolidaren

IMPERATIVO
consolida (tú) / consolidá (vos)
consolidad (vosotros) / consoliden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE