Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

eternizar

Participio

eternizado

Gerundio

eternizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

eternizo
eternizas / eternizás
eterniza
eternizamos
eternizáis / eternizan
eternizan

Futuro simple o Futuro

eternizaré
eternizarás
eternizará
eternizaremos
eternizaréis / eternizarán
eternizarán

Presente

eternice
eternices
eternice
eternicemos
eternicéis / eternicen
eternicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

eternizaba
eternizabas
eternizaba
eternizábamos
eternizabais / eternizaban
eternizaban

Condicional simple o Pospretérito

eternizaría
eternizarías
eternizaría
eternizaríamos
eternizaríais / eternizarían
eternizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

eternizara o eternizase
eternizaras o eternizases
eternizara o eternizase
eternizáramos o eternizásemos
eternizarais o eternizaseis / eternizaran o eternizasen
eternizaran o eternizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

eternicé
eternizaste
eternizó
eternizamos
eternizasteis / eternizaron
eternizaron

Futuro simple o Futuro

eternizare
eternizares
eternizare
eternizáremos
eternizareis / eternizaren
eternizaren

IMPERATIVO
eterniza (tú) / eternizá (vos)
eternizad (vosotros) / eternicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE