Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

binear

Participio

bineado

Gerundio

bineando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

bineo
bineas / bineás
binea
bineamos
bineáis / binean
binean

Futuro simple o Futuro

binearé
binearás
bineará
binearemos
binearéis / binearán
binearán

Presente

binee
binees
binee
bineemos
bineéis / bineen
bineen

Pretérito imperfecto o Copretérito

bineaba
bineabas
bineaba
bineábamos
bineabais / bineaban
bineaban

Condicional simple o Pospretérito

binearía
binearías
binearía
binearíamos
binearíais / binearían
binearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

bineara o binease
binearas o bineases
bineara o binease
bineáramos o bineásemos
binearais o bineaseis / binearan o bineasen
binearan o bineasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

bineé
bineaste
bineó
bineamos
bineasteis / binearon
binearon

Futuro simple o Futuro

bineare
bineares
bineare
bineáremos
bineareis / binearen
binearen

IMPERATIVO
binea (tú) / bineá (vos)
binead (vosotros) / bineen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE