Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

amoratarse

Participio

amoratado

Gerundio

amoratándome, amoratándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me amorato
te amoratas / te amoratás
se amorata
nos amoratamos
os amoratáis / se amoratan
se amoratan

Futuro simple o Futuro

me amorataré
te amoratarás
se amoratará
nos amorataremos
os amorataréis / se amoratarán
se amoratarán

Presente

me amorate
te amorates
se amorate
nos amoratemos
os amoratéis / se amoraten
se amoraten

Pretérito imperfecto o Copretérito

me amorataba
te amoratabas
se amorataba
nos amoratábamos
os amoratabais / se amorataban
se amorataban

Condicional simple o Pospretérito

me amorataría
te amoratarías
se amorataría
nos amorataríamos
os amorataríais / se amoratarían
se amoratarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me amoratara o me amoratase
te amorataras o te amoratases
se amoratara o se amoratase
nos amoratáramos o nos amoratásemos
os amoratarais u os amorataseis / se amorataran o se amoratasen
se amorataran o se amoratasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me amoraté
te amorataste
se amorató
nos amoratamos
os amoratasteis / se amorataron
se amorataron

Futuro simple o Futuro

me amoratare
te amoratares
se amoratare
nos amoratáremos
os amoratareis / se amorataren
se amorataren

IMPERATIVO
amorátate (tú) / amoratate (vos)
amorataos (vosotros) / amorátense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE