Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

titulizar

Participio

titulizado

Gerundio

titulizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

titulizo
titulizas / titulizás
tituliza
titulizamos
titulizáis / titulizan
titulizan

Futuro simple o Futuro

titulizaré
titulizarás
titulizará
titulizaremos
titulizaréis / titulizarán
titulizarán

Presente

titulice
titulices
titulice
titulicemos
titulicéis / titulicen
titulicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

titulizaba
titulizabas
titulizaba
titulizábamos
titulizabais / titulizaban
titulizaban

Condicional simple o Pospretérito

titulizaría
titulizarías
titulizaría
titulizaríamos
titulizaríais / titulizarían
titulizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

titulizara o titulizase
titulizaras o titulizases
titulizara o titulizase
titulizáramos o titulizásemos
titulizarais o titulizaseis / titulizaran o titulizasen
titulizaran o titulizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

titulicé
titulizaste
titulizó
titulizamos
titulizasteis / titulizaron
titulizaron

Futuro simple o Futuro

titulizare
titulizares
titulizare
titulizáremos
titulizareis / titulizaren
titulizaren

IMPERATIVO
tituliza (tú) / titulizá (vos)
titulizad (vosotros) / titulicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE