Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

empuntar

Participio

empuntado

Gerundio

empuntando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

empunto
empuntas / empuntás
empunta
empuntamos
empuntáis / empuntan
empuntan

Futuro simple o Futuro

empuntaré
empuntarás
empuntará
empuntaremos
empuntaréis / empuntarán
empuntarán

Presente

empunte
empuntes
empunte
empuntemos
empuntéis / empunten
empunten

Pretérito imperfecto o Copretérito

empuntaba
empuntabas
empuntaba
empuntábamos
empuntabais / empuntaban
empuntaban

Condicional simple o Pospretérito

empuntaría
empuntarías
empuntaría
empuntaríamos
empuntaríais / empuntarían
empuntarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

empuntara o empuntase
empuntaras o empuntases
empuntara o empuntase
empuntáramos o empuntásemos
empuntarais o empuntaseis / empuntaran o empuntasen
empuntaran o empuntasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

empunté
empuntaste
empuntó
empuntamos
empuntasteis / empuntaron
empuntaron

Futuro simple o Futuro

empuntare
empuntares
empuntare
empuntáremos
empuntareis / empuntaren
empuntaren

IMPERATIVO
empunta (tú) / empuntá (vos)
empuntad (vosotros) / empunten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE