Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

ensanchar

Participio

ensanchado

Gerundio

ensanchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

ensancho
ensanchas / ensanchás
ensancha
ensanchamos
ensancháis / ensanchan
ensanchan

Futuro simple o Futuro

ensancharé
ensancharás
ensanchará
ensancharemos
ensancharéis / ensancharán
ensancharán

Presente

ensanche
ensanches
ensanche
ensanchemos
ensanchéis / ensanchen
ensanchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

ensanchaba
ensanchabas
ensanchaba
ensanchábamos
ensanchabais / ensanchaban
ensanchaban

Condicional simple o Pospretérito

ensancharía
ensancharías
ensancharía
ensancharíamos
ensancharíais / ensancharían
ensancharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

ensanchara o ensanchase
ensancharas o ensanchases
ensanchara o ensanchase
ensancháramos o ensanchásemos
ensancharais o ensanchaseis / ensancharan o ensanchasen
ensancharan o ensanchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

ensanché
ensanchaste
ensanchó
ensanchamos
ensanchasteis / ensancharon
ensancharon

Futuro simple o Futuro

ensanchare
ensanchares
ensanchare
ensancháremos
ensanchareis / ensancharen
ensancharen

IMPERATIVO
ensancha (tú) / ensanchá (vos)
ensanchad (vosotros) / ensanchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE