Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

atortujar

Participio

atortujado

Gerundio

atortujando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

atortujo
atortujas / atortujás
atortuja
atortujamos
atortujáis / atortujan
atortujan

Futuro simple o Futuro

atortujaré
atortujarás
atortujará
atortujaremos
atortujaréis / atortujarán
atortujarán

Presente

atortuje
atortujes
atortuje
atortujemos
atortujéis / atortujen
atortujen

Pretérito imperfecto o Copretérito

atortujaba
atortujabas
atortujaba
atortujábamos
atortujabais / atortujaban
atortujaban

Condicional simple o Pospretérito

atortujaría
atortujarías
atortujaría
atortujaríamos
atortujaríais / atortujarían
atortujarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

atortujara o atortujase
atortujaras o atortujases
atortujara o atortujase
atortujáramos o atortujásemos
atortujarais o atortujaseis / atortujaran o atortujasen
atortujaran o atortujasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

atortujé
atortujaste
atortujó
atortujamos
atortujasteis / atortujaron
atortujaron

Futuro simple o Futuro

atortujare
atortujares
atortujare
atortujáremos
atortujareis / atortujaren
atortujaren

IMPERATIVO
atortuja (tú) / atortujá (vos)
atortujad (vosotros) / atortujen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE