Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

canturrear

Participio

canturreado

Gerundio

canturreando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

canturreo
canturreas / canturreás
canturrea
canturreamos
canturreáis / canturrean
canturrean

Futuro simple o Futuro

canturrearé
canturrearás
canturreará
canturrearemos
canturrearéis / canturrearán
canturrearán

Presente

canturree
canturrees
canturree
canturreemos
canturreéis / canturreen
canturreen

Pretérito imperfecto o Copretérito

canturreaba
canturreabas
canturreaba
canturreábamos
canturreabais / canturreaban
canturreaban

Condicional simple o Pospretérito

canturrearía
canturrearías
canturrearía
canturrearíamos
canturrearíais / canturrearían
canturrearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

canturreara o canturrease
canturrearas o canturreases
canturreara o canturrease
canturreáramos o canturreásemos
canturrearais o canturreaseis / canturrearan o canturreasen
canturrearan o canturreasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

canturreé
canturreaste
canturreó
canturreamos
canturreasteis / canturrearon
canturrearon

Futuro simple o Futuro

canturreare
canturreares
canturreare
canturreáremos
canturreareis / canturrearen
canturrearen

IMPERATIVO
canturrea (tú) / canturreá (vos)
canturread (vosotros) / canturreen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE