Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aparvar

Participio

aparvado

Gerundio

aparvando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aparvo
aparvas / aparvás
aparva
aparvamos
aparváis / aparvan
aparvan

Futuro simple o Futuro

aparvaré
aparvarás
aparvará
aparvaremos
aparvaréis / aparvarán
aparvarán

Presente

aparve
aparves
aparve
aparvemos
aparvéis / aparven
aparven

Pretérito imperfecto o Copretérito

aparvaba
aparvabas
aparvaba
aparvábamos
aparvabais / aparvaban
aparvaban

Condicional simple o Pospretérito

aparvaría
aparvarías
aparvaría
aparvaríamos
aparvaríais / aparvarían
aparvarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aparvara o aparvase
aparvaras o aparvases
aparvara o aparvase
aparváramos o aparvásemos
aparvarais o aparvaseis / aparvaran o aparvasen
aparvaran o aparvasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aparvé
aparvaste
aparvó
aparvamos
aparvasteis / aparvaron
aparvaron

Futuro simple o Futuro

aparvare
aparvares
aparvare
aparváremos
aparvareis / aparvaren
aparvaren

IMPERATIVO
aparva (tú) / aparvá (vos)
aparvad (vosotros) / aparven (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE