Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

entretallar

Participio

entretallado

Gerundio

entretallando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

entretallo
entretallas / entretallás
entretalla
entretallamos
entretalláis / entretallan
entretallan

Futuro simple o Futuro

entretallaré
entretallarás
entretallará
entretallaremos
entretallaréis / entretallarán
entretallarán

Presente

entretalle
entretalles
entretalle
entretallemos
entretalléis / entretallen
entretallen

Pretérito imperfecto o Copretérito

entretallaba
entretallabas
entretallaba
entretallábamos
entretallabais / entretallaban
entretallaban

Condicional simple o Pospretérito

entretallaría
entretallarías
entretallaría
entretallaríamos
entretallaríais / entretallarían
entretallarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

entretallara o entretallase
entretallaras o entretallases
entretallara o entretallase
entretalláramos o entretallásemos
entretallarais o entretallaseis / entretallaran o entretallasen
entretallaran o entretallasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

entretallé
entretallaste
entretalló
entretallamos
entretallasteis / entretallaron
entretallaron

Futuro simple o Futuro

entretallare
entretallares
entretallare
entretalláremos
entretallareis / entretallaren
entretallaren

IMPERATIVO
entretalla (tú) / entretallá (vos)
entretallad (vosotros) / entretallen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE