Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

fructificar

Participio

fructificado

Gerundio

fructificando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

fructifico
fructificas / fructificás
fructifica
fructificamos
fructificáis / fructifican
fructifican

Futuro simple o Futuro

fructificaré
fructificarás
fructificará
fructificaremos
fructificaréis / fructificarán
fructificarán

Presente

fructifique
fructifiques
fructifique
fructifiquemos
fructifiquéis / fructifiquen
fructifiquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

fructificaba
fructificabas
fructificaba
fructificábamos
fructificabais / fructificaban
fructificaban

Condicional simple o Pospretérito

fructificaría
fructificarías
fructificaría
fructificaríamos
fructificaríais / fructificarían
fructificarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

fructificara o fructificase
fructificaras o fructificases
fructificara o fructificase
fructificáramos o fructificásemos
fructificarais o fructificaseis / fructificaran o fructificasen
fructificaran o fructificasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

fructifiqué
fructificaste
fructificó
fructificamos
fructificasteis / fructificaron
fructificaron

Futuro simple o Futuro

fructificare
fructificares
fructificare
fructificáremos
fructificareis / fructificaren
fructificaren

IMPERATIVO
fructifica (tú) / fructificá (vos)
fructificad (vosotros) / fructifiquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE